ضفينيا

1 كلام‌ خداوند كه‌ در ایام‌ یوشّیا ابن‌ آمون‌،پادشاه‌ یهودا، بر صَفَنْیا ابن‌ كوشی‌ ابن‌ جَدَلْیا ابن‌ اَمَرْیا ابن‌ حِزْقِیا نازل‌ شد.
2 خداوند می‌گوید كه‌ همه‌ چیزها را از روی‌ زمین‌ بالّكل‌ هلاك‌ خواهم‌ ساخت‌.
3 انسان‌ و بهایم‌ را هلاك‌ می‌سازم‌. مرغان‌ هوا و ماهیان‌ دریا و سنگهای‌ مصادم‌ را با شریران‌ هلاك‌ می‌سازم‌. و انسان‌ را از روی‌ زمین‌ منقطع‌ می‌نمایم‌. قول‌ خداوند این‌ است‌.
4 و دست‌ خود را بر یهودا و بر جمیع‌ سَكَنه‌ اورشلیم‌ دراز می‌نمایم‌. و بقیه‌ بَعْل‌ و اسمهای‌ مؤبدان‌ و كاهنان‌ را از این‌ مكان‌ منقطع‌ می‌سازم‌.
5 و آنانی‌ را كه‌ لشكر آسمان‌ را بر بامها می‌پرستند، و آن‌ پرستندگان‌ را كه‌ به‌ یهوه‌ قَسَم‌ می‌خورند و آنانی‌ را كه‌ به‌ مَلْكوم‌ سوگند می‌خورند،
6 و آنانی‌ را كه‌ از پیروی‌ یهوه‌ مُرتَدّ شده‌اند، و آنانی‌ را كه‌ خداوند را نمی‌طلبند و از او مسألت‌ نمی‌نمایند.
7 به‌ حضور خداوند یهوه‌ خاموش‌ باش‌، زیرا كه‌ روز خداوند نزدیك‌ است‌، چونكه‌ خداوند قربانی‌ای‌ مهیا كرده‌ است‌ و دعوت‌شدگان‌ خود را تقدیس‌ نموده‌ است‌.
8 و در روز قربانی خداوند واقع‌ خواهد شد كه‌ من‌ بر سروران‌ و پسران‌ پادشاه‌ و همه‌ آنانی‌ كه‌ لباس‌ بیگانه‌ می‌پوشند عقوبت‌ خواهم‌ رسانید.
9 و در آن‌ روز بر همه‌ آنانی‌ كه‌ برآستانه‌ می‌جَهَند عقوبت‌ خواهم‌ رسانید و بر آنانی‌ كه‌ خانه‌ خداوند خود را از ظلم‌ و فریب‌ پر می‌سازند.
10 و خداوند می‌گوید كه‌ در آن‌ روز صدای‌ نعره‌ای‌ از دروازه‌ ماهی‌ و وِلوِله‌ای‌ از محلّه‌ دوّم‌ و شكستگی‌ عظیمی‌ از تلّها مسموع‌ خواهد شد.
11 ای‌ ساكنان‌ مَكْتیش‌ ولوله‌ نمایید زیرا كه‌ تمامی‌ قوم‌ كنعان‌ تلف‌ شده‌ و همه‌ آنانی‌ كه‌ نقره‌ را برمی‌دارند منقطع‌ گردیده‌اند.
12 و در آنوقت‌ اورشلیم‌ را به‌ چراغها تفتیش‌ خواهم‌ نمود و بر آنانی‌ كه‌ بر دُرْدهای‌ خود نشسته‌اند و در دلهای‌ خود می‌گویند خداوند نه‌ نیكویی‌ می‌كند و نه‌ بدی‌، عقوبت‌ خواهم‌ رسانید.
13 بنابراین‌، دولت‌ ایشان‌ تاراج‌ و خانه‌های‌ ایشان‌ خراب‌ خواهد شد؛ و خانه‌ها بنا خواهند نمود، امّا در آنها ساكن‌ نخواهند شد و تاكستانها غرس‌ خواهند كرد، امّا شراب‌ آنها را نخواهند نوشید.
14 روز عظیم‌ خداوند نزدیك‌ است‌، نزدیك‌ است‌ و بزودی‌ هرچه‌ تمام‌تر می‌رسد. آواز روز خداوند مسموع‌ است‌ و مرد زورآور در آن‌ به‌ تلخی‌ فریاد برخواهد آورد.
15 آن‌ روز، روز غضب‌ است‌، روز تنگی‌ و اضطراب‌، روز خرابی‌ و ویرانی‌، روزِ تاریكی‌ و ظلمت‌، روز ابرها و ظلمتِ غلیظ‌،
16 روز كَرِنّا و هنگامه‌ جنگ‌ به‌ ضدّ شهرهای‌ حصاردار و به‌ ضدّ برجهای‌ بلند.
17 و مردمان‌ را چنان‌ به‌ تنگ‌ می‌آورم‌ كه‌ كورانه‌ راه‌ خواهند رفت‌ زیرا كه‌ به‌ خداوند گناه‌ ورزیده‌اند. پس‌ خون‌ ایشان‌ مثل‌ غبار و گوشت‌ ایشان‌ مانند سرگین‌ ریخته‌ خواهد شد.
18 در روز غضبِ خداوند نه‌ نقره‌ و نه‌ طلای‌ ایشان‌ ایشان‌ را تواند رهانید و تمامی‌ جهان‌ از آتش‌ غیرت‌ او سوخته‌ خواهدشد، زیرا كه‌ بر تمامی‌ ساكنان‌ جهان‌ هلاكتی‌ هولناك‌ وارد خواهد آورد.